Epon （Ethernet Passive Optical Network）
Ethernet Passive Optical Network is een PON -technologie op basis van Ethernet. Het neemt een punt aan voor multipoint structuur en passieve glasvezeloverdracht, die meerdere diensten leveren via Ethernet. EPON -technologie wordt gestandaardiseerd door de IEEE802.3 EFM -werkgroep. In juni 2004 heeft de IEEE802.3EFM -werkgroep de EPON Standard uitgebracht - IEEE802.3AH (samengevoegd tot de IEEE802.3-2005 -standaard in 2005).
In deze standaard worden Ethernet- en PON -technologieën gecombineerd, met PON -technologie die wordt gebruikt bij het fysieke laag en het Ethernet -protocol dat wordt gebruikt bij de datalinklaag, met behulp van de topologie van PON om Ethernet -toegang te bereiken. Daarom combineert het de voordelen van PON -technologie en Ethernet -technologie: lage kosten, hoge bandbreedte, sterke schaalbaarheid, compatibiliteit met bestaande Ethernet, handig beheer, enz.
Gpon (Gigabit-capable pon)
De technologie is de nieuwste generatie breedband passieve optische geïntegreerde toegangsstandaard op basis van ITU-TG.984. X Standard, die veel voordelen heeft, zoals hoge bandbreedte, hoge efficiëntie, groot dekkingsgebied en rijke gebruikersinterfaces. Het wordt door de meeste operators beschouwd als de ideale technologie voor het bereiken van breedband en uitgebreide transformatie van toegangsnetwerkdiensten. GPON werd voor het eerst voorgesteld door de FSAN-organisatie in september 2002. Op basis hiervan voltooide ITU-T de ontwikkeling van ITU-T G.984.1 en G.984.2 in maart 2003 en gestandaardiseerde G.984.3 in februari en juni 2004. Aldus werd de standaardfamilie van GPON uiteindelijk gevormd.
GPON -technologie is afkomstig van de ATMPON -technologiestandaard die geleidelijk werd gevormd in 1995, en PON staat voor "passief optisch netwerk" in het Engels. GPON (Gigabit Capable Passive Optical Network) werd voor het eerst voorgesteld door de FSAN-organisatie in september 2002. Op basis hiervan voltooide ITU-T de ontwikkeling van ITU-T G.984.1 en G.984.2 in maart 2003, en Gestandaardiseerde G.984.3 in februari en juni 2004. De basisstructuur van apparaten op basis van GPON-technologie is vergelijkbaar met bestaande PON, bestaande uit OLT (Optical Line Terminal) op het centrale kantoor, ONT/ONU (Optical Network Terminal of Optical Network Unit) aan het gebruikersuiteinde, ODN (Optical Distribution Network) samengesteld uit single-modus Fiber (SM Fiber) en Passive Splitter en Network Management System verbindt de eerste twee apparaten.
Het verschil tussen Epon en GPON
GPON gebruikt golflengtedivisie multiplexing (WDM) -technologie om gelijktijdig uploaden en downloaden mogelijk te maken. Gewoonlijk wordt een optische drager van 1490 nm gebruikt om te downloaden, terwijl een optische drager van 1310nm is geselecteerd voor het uploaden. Als tv -signalen moeten worden verzonden, wordt ook een 1550 nm optische drager gebruikt. Hoewel elke ONU een downloadsnelheid van 2.488 GBITS/s kan bereiken, gebruikt GPON ook tijdafdeling Multiple Access (TDMA) om een bepaalde tijdslot toe te wijzen voor elke gebruiker in het periodieke signaal.
De maximale downloadsnelheid van XGPon is maximaal 10 GBits/s en de uploadsnelheid is ook 2,5 gbit/s. Het maakt ook gebruik van WDM -technologie, en de golflengten van de stroomopwaartse en stroomafwaartse optische dragers zijn respectievelijk 1270 Nm en 1577 Nm.
Vanwege de verhoogde transmissiesnelheid kan meer onus worden gesplitst volgens hetzelfde gegevensformaat, met een maximale dekkingsafstand van maximaal 20 km. Hoewel XGPon nog niet op grote schaal is aangenomen, biedt het een goed upgradepad voor optische communicatie -operators.
EPON is volledig compatibel met andere Ethernet -normen, dus er is geen behoefte aan conversie of inkapseling wanneer aangesloten op Ethernet -gebaseerde netwerken, met een maximale lading van 1518 bytes. EPON vereist niet de CSMA/CD -toegangsmethode in bepaalde Ethernet -versies. Aangezien Ethernet -transmissie de belangrijkste methode is voor de transmissie van het lokale gebiedsnetwerk, is er bovendien geen behoefte aan netwerkprotocolconversie tijdens de upgrade naar een netwerk van grootstedelijk gebied.
Er is ook een Ethernet -versie van 10 Gbit/s aangewezen als 802.3AV. De werkelijke lijnsnelheid is 10.3125 GBITS/s. De hoofdmodus is een uplink- en downlinksnelheid van 10 GBits/s, met sommige met behulp van 10 GBits/s downlink en 1 Gbit/s uplink.
De GBit/s-versie gebruikt verschillende optische golflengten op de vezel, met een stroomafwaartse golflengte van 1575-1580 Nm en een stroomopwaartse golflengte van 1260-1280 Nm. Daarom kunnen het 10 Gbit/s -systeem en het standaard 1Gbit/s -systeem golflengte worden multiplexed op dezelfde vezel.
Triple Play Integration
De convergentie van drie netwerken betekent dat in het evolutieproces van telecommunicatienetwerk, radio- en televisienetwerk en internet tot breedbandcommunicatienetwerk, digitaal televisienetwerk en internet van de volgende generatie, de drie netwerken, door technische transformatie, de neiging hebben om dezelfde technische functies te hebben, dezelfde zakelijke reikwijdte, netwerkinterconnectie, resource sharing, resource sharing, resource sharing, resource sharing, resource sharing, resource sharing, resource sharing, en kan gebruikers met stem-, gegevens, gegevens, gegevens, gegevens, gegevens, gegevens, gegevens, gegevens, gegevens, gegevens, gegevens en andere diensten hebben. Drievoudige fusie betekent niet dat de fysieke integratie van de drie belangrijkste netwerken, maar vooral verwijst naar de fusie van zakelijke toepassingen op hoog niveau.
De integratie van de drie netwerken wordt veel gebruikt op verschillende gebieden, zoals intelligent transport, milieubescherming, overheidswerk, openbare veiligheid en veilige huizen. In de toekomst kunnen mobiele telefoons tv kijken en surfen op internet, tv kan bellen en op internet surfen, en computers kunnen ook bellen en tv kijken.
De integratie van de drie netwerken kan conceptueel worden geanalyseerd vanuit verschillende perspectieven en niveaus, waarbij technologie -integratie, bedrijfsintegratie, industriële integratie, terminalintegratie en netwerkintegratie betrokken is.
Breedbandtechnologie
Het belangrijkste lichaam van breedbandtechnologie is glasvezelcommunicatietechnologie. Een van de doelen van netwerkconvergentie is het leveren van uniforme services via een netwerk. Om uniforme services te bieden, is het noodzakelijk om een netwerkplatform te hebben dat de transmissie van verschillende multimedia (streaming media) services zoals audio en video kan ondersteunen.
De kenmerken van deze bedrijven zijn een hoge zakelijke vraag, groot datavolume en hoge servicekwaliteitseisen, dus ze vereisen over het algemeen een zeer grote bandbreedte tijdens de transmissie. Bovendien moeten de kosten vanuit economisch perspectief niet te hoog zijn. Op deze manier is hoge capaciteit en duurzame glasvezelcommunicatietechnologie de beste keuze voor transmissiemedia geworden. De ontwikkeling van breedbandtechnologie, met name optische communicatietechnologie, biedt de noodzakelijke bandbreedte, transmissiekwaliteit en lage kosten voor het verzenden van verschillende bedrijfsinformatie.
Als een pijlertechnologie op het hedendaagse communicatieveld ontwikkelt optische communicatietechnologie zich om de 10 jaar met een snelheid van 100 keer groei. Vezeloptische transmissie met enorme capaciteit is het ideale transmissieplatform voor de "drie netwerken" en de belangrijkste fysieke drager van de Future Information Highway. Grote capaciteitsetische communicatietechnologie is op grote schaal toegepast in telecommunicatienetwerken, computernetwerken en uitzend- en televisienetwerken.
Posttijd: dec-12-2024